خلف وعده در پذیرش پناه جویان

آنگلا مرکل، صداعظم آلمان، عاقبت با احزاب ائتلافی دولت خود پیرامون تشدید سخت گیرانه قوانین پناه جویی به توافق رسید تا نه تنها از تهدید خلغ قدرت بگریزد، بلکه مجالی بیشتر برای پیگیری برنامه اروپایی خود به منظور رفع بحران پناه جویی بیابد. این در حالی بود که در پی هجوم پناه جویان به اروپا، از پذیرش نزدیک به 800 هزار پناه جو در خاک این کشور خبر داده بود که این اظهار نظر به مذاق بسیاری از سردمداران کشورهای عضو اتحادیه اروپا خوش نیامده بود. البته بزرگ نمایی رسانه ای تعرض به زنان در جشن های کریسمس در شهر کلن آلمان نیز توانست تا حد زیادی سیاست های بانوی آهنین آلمانی ها را تحت الشعاع خود قرار بدهد. ائتلاف حاکم بر پالمان آلمان به رهبری نمایندگان حزب دموکراتیک مسیحی، در حالی با سوسیال دموکرات ها حول آسان سازی قوانین و فرآیند اخراج پناه جویان و همچنین محدودسازی امکان پیوستن خانواده پناه جویان به آنان در خاک آن کشور به توافق رسیدند که مرکل پیش از این هیچ گاه تا این حد در معرض فشار احزاب رقیب و همچنین موتلفان خود نبوده است پاسخ ناامید کننده اتحادیه اروپا و کاهش اقبال عمومی به سیاست های درهای باز مرکل در سایه حوادث شرم آور شب سال نو در خیابان های شهر کلن که صدها زن را قربانی خشونت های جنسی کرده بود، کفایت می کرد تا صدراعظم پیش تر مقتدر آلمان برای حل و فصل منازعات درون ائتلافی خود با دو حزب شریک، ناچار از عقب نشینی مقطعی باشد. درست در شرایطی که انتشار نتایج اخرین نظرسنجی موسسه «اینسا» نشان از خواست 40 درصد شهروندان آلمانی برای استعفای صدراعظم به دلیل ناکارآمدی سیاست های مهاجرتی دارد، تصویب احتمالی توافق نامه جدید می رود تا شمار پناه جویان ورودی به خاک آن کشور را از بیش از یک میلیون نفر در سال گذشته، به شدت کاهش دهد، چشم اندازی که با توجه به افزوده شدن نام کشورهای مراکش، تونس و الجزیره به فهرست کشورهای امن و همچنین جلوگیری از پیوستن خانواده ها به پناه جویان ممانعت خواهد کرد، برای نزدیک به سه ماه موضوع بحث و جدل بین شخص صدراعظم و هورست سیهوفر، رهبر حزب اتحاد سوسیال مسیحی بوده است، منازعه ای که به نظر می رسد در نهایت با وساطت زیگمار گابریل، معاون صدراعظم و رهبر سوسیال دموکرات ها پایان یافته و اکنون هر سه رهبر را به تکاپور واداشته تا بلکه طرح توافقی خود را از راهروهای پارلمان به سلامت بگذرانند. گابریل در حالی ابزاز امیدواری کرده تا طرح پیشنهادی هر چه زودتر برای اجرا به کابینه ارائه شده و در نتیجه فرآیند بازگشت پناه جویان گریخته از شمال آفریقا را تسریع بخشد که سایه تهدید همکار باواریایی حزب حاکم اتحاد دموکراتیک مسیحی به برخورد قانونی با سیاست های ناکارآمد مهاجرتی مرکل، برسر مذاکرات سینگینی می کرد. همین دست تهدید های قضایی بود که برای اولین بار هشدار برخی از مقامات ارشد سوسیال دموکرات ها نسبت به احتمال از هم پاشی ائتلاف سه حزبی حاکم را در پی داشت. در این میان، سیهوفر که مسئولیت اداره ایالت باواریا به عنوان اولین مقصد پناه جویان ورودی از اتریش را بر عهده دارد، در مقام بزرگترین مخالف مرکل ظاهر شده است. اگر مرکل با نیم نگاهی به پتانسیل اقتصادی نیروی کار پناه جویان از جنگ گریخته، بر تعهد اخلاقی و قانونی کشورش برای پذیرش پناه جویان و لزوم طرح ریزی یک برنامه جامع اروپایی تاکید دارد. رهبر اتحاد سوسیال مسیحی باواریا خواهان محدود سازی جریان پناه جویی شده و تهدید کرده در صورتی که دولت گامی برای تحقق این امر برندارد، دست به برخورد قانونی خواهد زد. با مام این اوصاف و در شرایطی که توافق خیر به موکل فرصت داده تا با ادامه حضور در راس قدرت، ترکیه و دیگر اعضای اتحادیه اروپا را مجاب کند، اضافه بار پناه جویان را بر دوش کشند، به نظر می رسد گزینه های موجود هر روز در حال از دست رفتن هستند. کشورهای اروپایی شرقی در حالی به تمامی از پذیرش پناه جویان سرباز زده و یا سقفی برای آن تعیین کرده اند که برخورد خصمانه دولت ها با گریختگان از جنگ به شمال اروپا و اسکاندیناوی نیز سرایت کرده است. سوئد و دانمارک دو نمونه از این دولت ها هستند که دستور تشدید تدابیر کنترل مرزی را صادر کرده اند. در این میان، دولت سوئد و دانمارک دو نمونه از این دولت ها هستند که دستور تشدید تدابیر کنترل مرزی را صادر کرده اند. در این میان، دولت سوئد اعلام کرده نزدیک به نیمی از بیش از 160 هزار پناه جویی را که سال گذشته میلادی وارد آن کشور شده اند، اخراج خواهد کرد، تدبیری که البته بنا بر ادعای آژانس مهاجرتی سوئد منوط به بربررسی شرایط در بازگرداندن پناه جویان به کشور مقصد یا دیگر کشورهای اروپایی است که برای اولین بار میزبان مهاجران بوده اند. در نتیجه جای تعجب نیست اگر محور اصلی تقریبا تمامی دیدارهای بین المللی مقامات آلمانی در آینده نزدیک بحران پناه جویان و شیوه های رفع و رجوع فرادولتی آن باشد، روندی که در جریان دیدار مرکل با «ماتئورنزی» نخست وزیر ایتالیا در قالب در خواست برلین برای برپایی مراکز رسیدگی و کمپ های موقت پناه جویی در سواحل ایتالیا آغاز شده و در کمتر از سه هفته رهبران اروپایی را باری دیگر در بروکسل گرد هم خواهد آورد تا شاید مانند ادعای «وولکر کاودر» رهبر پارلمانی ائتلاف حاکم، عاقبت منجر به راه حلی عملی در کاهش موج پناه جویان ورودی به حوزه یورو شود.