نسخه چاپی
اما به راستی چرا کشاورزان ما باید دست از تولید محصول خودشان بکشند؟
همانطور که میدانید کشت برنج یکی از سخت ترین کارهای کشاورزی است.
کشاورزی که می بیند با تمام سختی های کار چیزی عایدش نمی شود به سمت کاشت
درخت می رود تا بعد از چند سال در حالی که هرگز تن به شرایط سخت برنج کاری
نداده است، پولی حتی بیشتر از کاشت برنج نصیبش شود.
الان قریب به 9 ماه از ممنوعیت ثبتسفارش برنج می گذرد اما با این حال ما شاهد ورود برنج های بی کیفیت خارجی به کشور هستیم.
روز سه شنبه ایسنا در گزارشی نوشت که در حالی که وزیر کشاورزی میگوید 9
ماه است که هیچ مجوزی برای ثبت سفارش و واردات برنج صادر نکرده است، مشخص
نیست ثبت سفارشهای گذشته برای این محصول تا چه زمانی اعتبار دارند و
همچنان با استناد بر آنها، برنج در فهرست وارداتی گمرک قرار دارد.
برنج یکی از محصولاتی است که در دولت گذشته وارداتش حساب و کتاب نداشت و
هر ساله شاهد رکورد جدیدی از واردات آن به بازار ایران بودیم، در حالی که
به گفته کارشناسان سالانه به حدود 800 هزار تن تا نهایتا یک میلیون تن برنج
وارداتی برای تامین نیاز داخلی و حتی ذخایر استراتژیک کشور نیازمند بودیم.
واردات برنج در سال 1392 به بیش از میزان تولید آن سال یعنی بیش از دو
میلیون تن رسید؛ چرا پس از راستیآزمایی وزارت جهاد کشاورزی دولت یازدهم،
مشخص شد که میزان تولید برنج سفید تولید شده در کشور در سال 1392 حدود یک
میلیون 850 هزار تن بوده است؛ نه دو میلیون و 250 هزار تنی که دولت دهم
اعلام کرده بود.
گرچه به نظر میرسد قصه پرغصه واردات برنج همچنان برای کشاورزان ادامه
دارد و با وجود اینکه به گفته وزیر کشاورزی و معاون زراعتش حدود 9 ماه است
که این وزارتخانه هیچ مجوزی برای واردات برنج صادر نکرده اما همچنان این
قوت غالب مردم به کشور وارد میشود.
البته به گفته عباس کشاورز، معاون وزیر جهاد کشاورزی، وزارت صنعت، معدن و
تجارت میگوید بر اساس قوانین، واردات به کشور و زمان اعتبار ثبت سفارش
برای واردات محصولات مختلف همچنان اعتبار دارد اما مشخص نسیت که این ثبت
سفارشهای انجام شده برای برنج در چه تاریخی انجام شده و تا چه مدت اعتبار
دارد.
طبق اعلام معاون وزیر جهاد کشاورزی امسال یک میلیون و 800 هزار تن برنج
سفید در کشور تولید میشود اما با توجه به واردات بیش از 290 هزار تنی برنج
طی چهار ماهه نخست امسال و اینکه نمیدانیم ثبت سفارشهای صورت گرفته به
چه میزان (از نظر وزنی) و تا چه زمانی اعتبار دارد، نمیتوانیم برنامهریزی
کنیم که چقدر واردات برای کشور تامینکننده نیاز مصرفکنندگان و منافع
تولیدکنندگان است.وی همچنین در خصوص سیاست وزارت جهاد کشاورزی مبنی بر
سهمیهبندی کردن واردات محصولات استراتژیک مانند برنج و گندم نیز پاسخ
روشنی نداد.
با توجه به اینکه برنج یکی از محصولات اصلی سفرههای ایرانیان بود و
محصولی استراتژیک برای کشور محسوب میشود، باید سیاست روشن و مناسبی در
راستای تامین منافع تولیدکنندگان و مصرفکنندگان در دستور کار وزارت جهاد
کشاورزی و مسئولان امر قرار گیرد.
خبرنگار راه مردم در این باره با دو تن از نمایندگان مجلس به گفت و گو نشسته است.
حسین نیاز آذری در پاسخ به این پرسش که واردات برنج چه لطمه ای به تولید
کننده می زند و چگونه می شود از افزایش واردات جلوگیری کرد، میگوید:
واردات برنج ممنوع است ، براساس توسعه کشاورزی دولت قول داد که هیچ وارداتی
صورت نپذیرد.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس خاطرنشان کرد: با توجه به میزان برداشتی که در
استانهای شمالی گیلان و مازندران صورت می گیرد؛ حدود 75درصد برنج کشور را
تامین میشود و نیاز به برنج وارداتی دیده نمی شود. بر همین اساس تعرفه
واردات نیز دولت را از واردات برنج منع می کند.
او ادامه داد: وزیر کشاورزی نیز بارها در جلسات بر این موضوع تاکید داشته
که در شرایط فعلی واردات صورت نگیرد و برنج وارداتی در انبارها نگه داشته
شود.
نماینده مازندارن در مجلس با اشاره به موضوعی که ضرورت دارد با حساسیت جدی
با آن برخورد شود، گفت: در حال حاضر فصل برداشت برنج در شهرهای شمالی کشور
است و برنج های وارداتی نباید در بازار توزیع شود زیرا نوعی عدم تعادل به
وجود می آید و کشاورزان به حقوق خود نمی رسند.
نیا آذری در پاسخ به این پرسش که برای حمایت از تولید کنندگان چه باید
کرد، گفت: خرید توافقی راه حل خوبی است. دولت از طریق آن به تولید کنندگان
کمک میکند. خرید توافقی تضمین و پشتوانه ای است که به نفع تولید کننده و
مصرف کننده تمام می شود. در خرید توافقی دولت برنج های کشت داخل را از
کشاورزان خریداری می کند و در انبار نگه می دارد تا در فرصت مناسب آن را
توزیع می کند.
واردات بدون برنامه، زحمات تولیدکننده را زیر سوال می برد
محمد تقی توکلی عضو کمیسیون کشاورزی در خصوص اینکه آیا نیاز به واردات
برنج در کشور احساس می شود، گفت: در حال حاضر تولید برنج در به 50 درصد
نیاز فعلی مصرف کنندگان است. بر اساس برنامه های توسعه کشور از دو میلیون
تن تولید قبل به تولید پایین تری ( یک میلیون تن) می رسیم.
او در ادامه افزود: برای تامین تامین نیاز کشور باید یک میلیون تن برنج
وارد کنیم. منتها واردات باید با نظارت وزارت جهاد کشاورزی طوری انجام شود
که هم زمان با برداشت محصول داخلی نباشد.
توکلی خاطرنشان کرد: باید در ماه هایی که ذخیره برنج کاهش پیدا می کند و
نیاز به واردات احساس می شود برنامه ریزی ها به صورتی باشد که در این زمان
واردات صورت گیرد. او در ادامه گفت: تا زمانی که برنج داخلی به کف خود
نرسیده برنج های وارداتی داخل بازار نشود زیرا با این کار تولید کنندگان
از لحاظ اقتصادی متضرر خواهند شد.
او معتقد است که تا زمانی که در محصولاتی همچون ذرت، گندم، روغن و... به
خود کفایی نرسیدیم باید آنها را از خارج از کشور تامین کنیم و این تامین
نیاز باید با برنامه ریزی و مدیریت صورت گیرد تا به تولید داخلی صدمه
نرساند.
توکلی در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه هیچ مجوزی از سوی وزارت
کشاورزی برای واردات برنج داده نشده چرا همچنان واردات انجام می شود، گفت:
وزارت کشاورزی منافع تولید کنندگان را در اولویت قرار میدهد و در زمان
کمبود محصول برای واردات مجوز صادر میکند. وارداتی که در حال حاضر صورت
می گیرد شاید از زمان گذشته باشد. البته اگر قاچاق است باید با آن برخورد
جدی کرد. او در پایان گفت: قطعا واردات بی رویه و بدون مدیریت منافع
تولیدکننده و مصرف کننده را زیر سوال می برد.
در برآیند کلی باید گفت برای کمک به تولیدکنندگان و توسعه کشاورزی در کشور
باید با مدیریت و برنامه ریزی دست به ورادات بزنیم. در این میان وزارت
کشاورزی و دولت مهمترین نقش را در حمایت از تولید ایفا میکنند.