* اخبار ,گزارش‌هاو مقاله های اقتصادی خود را برای درج در سایت صبا ایران در قسمت تماس با ما ارسال نمایید*      
جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 March 29
کد خبر: ۶۹۵۷۹
تاریخ انتشار: ۰۳ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۷:۲۱
 
printنسخه چاپی
sendارسال به دوستان
شیشه عمر تیم ملی توسط عراق شکسته شد ؟
بازیکنان ما به رهبری کی روش وقتی ترسیدند و اعتماد به نفس خود را از دست دادند راه صعود گم شد تا عراقی ها در برابر جنگاوران خلع سلاح شده ایران عرض اندام کنند.

با یک سرباز مات شدیم!
مسعود پاشنا : امروز یکی از تلخ ترین روزهای تاریخ فوتبال کشورمان بود ، در حالی که همگان تیم ملی ایران را بخت نخست صعود به دور نیمه نهایی قلمداد می کردند ، تیم ملی کشورمان در کمال ناباوری در ضربات پنالتی به تیم جنگ زده و متوسط آسیا باخت و از دور رقاتها کنار رفت.

البته بدون تردید یکی از علل شکست ایران اخراج مهرداد پولادی در دقیقه ۴۳ بود که موجب شد تیم ایران مابقی بازی را ۱۰ نفره به بازی ادامه دهد، هر چند خیلی ها اعتقاد دارند که کارت زرد دوم داور بسیار سخت گیرانه بود ولی از بازیکن با تجربه ای که جام جهانی را تجربه کرده و اتفاقا نمایش درخشانی هم داشت انتظار بیشتری میرفت تا بهانه ای به دست داور ندهد .

تیم ملی عراق در نیمه اول حرفی برای گفتن نداشت و اگر تیم ایران قدری شجاعانه تر بازی می کرد براحتی می توانست به تعداد گلهای خود بیفزاید ، اما متاسفانه همان گونه که پیشتر اشاره نمودیم تفکر دفاعی کی روش موجب شد که این بخت بزرگ را از دست بدهیم و نتیجه را به تقدیر و اتفاقات بازی بسپاریم که متاسفانه این بار بر خلاف بازی با امارات بخت با ایران یار نبود و متحمل شکست شدیم .

فقدان بازیکن بازیساز(پلی میکر ) همچون محمد نوری ، مجتبی جباری و حتی سروش رفیعی و استفاده همزمان از دو هافبک دفاعی نکونام و آندو همان گونه که پیشتر اشاره کردیم ضربه بزرگی به تیممان زد . جواد نكونام در برابر عراق ، ضعيف ترين بازي همه عمرش را انجام داد. انتخاب او به عنوان يكي از يازده مرد از اصلي ترين اشتباهات كي روش بود.

کی روش که با اسلحه محافظه کاری همچون گذشته به بازی یکنواخت فکر می کرد پس از اخراج مهرداد پولادی هرگز نخواست آهنگ تیمش را عوض کند و همان سمفونی همیشگی را نواخت تا تیم عراق به تکرار قهرمانی هفت سال پیش خود امیدوار شود. شاید اگر وی می دانست عراق اینگونه آرزوهایش را به باد خواهد داد و رویاهایش را مچاله خواهد کرد هرگز امارات را از سر راه برنمی داشت و به جای ملاقات با توپچی های مکار عراق به مصاف چشم بادامی های سرزمین آفتاب تابان می رفت.

با ور کنید پس از ۱۰ سال یعنی بعد از مرداد سال ۱۳۸۳ که در چین به مرحله نیمه نهایی رسیدیم ، دوباره می توانستیم به این مرحله صعود کنیم که این اقبال بزرگ با قرعه مناسب براحتی از دست رفت ! در یکی از تلخ ترین ماراتن کشنده غرق شدیم تا حسرت رسیدن به جمع چهارتیم برتر آسیا ۱۴ ساله شود.

بازیکنان ما به رهبری کی روش وقتی ترسیدند و اعتماد به نفس خود را از دست دادند راه صعود گم شد تا یونس محمود زهردار و یارانش گستاخ شده و در برابر جنگاوران خلع سلاح شده ایران عرض اندام کنند. هر چند داور قصاب استرالیایی پوست تیم ملی را کند و با یک کارت قرمز و یک دنیا اغماض بیشترین خدمت را به عراقی ها کرد تا اتوبوس پر از مسافر ایران از خط خارج شود و کیلومترها قبل از رسیدن به جام واژگون گردد.

تیم ملی ایران در جنگ نابرابر مغلوب شد تا چهارمین تیم عربی به تاوان سه تیمی که پیش از این قربانی شدند همسایه خود را در ضیافت جبار پنالتی ها از پا درآورد و در بهت و حیرت فانوس های خاموش را به دست جنگاوران ایران دهد.

خداحافظ آسیا.خداحافظ تیرک لعنتی.خداحافظ ویلیامز نفرین شده و خداحافظ همای سعادت! معلوم نیست چرا بخت ۴۴ سال است از ما روی برگردانده است ؟

به هر روی ویلیامز سوت پایان بازی را به صدا در آورد تا نخستین دیدار جام شانزدهم به ضربات پنالتی برسد و شیشه عمر فوتبال ما توسط عراق شکسته شود !

البته این شکستها برای فوتبال ما مثل این که عادی شده است و این جمله تکراری! را از زبان رئیس همیشه خندان فوتبال خواهیم شنید که انشالا چهار سال بعد جبران می کنیم!؟

منبع:جهان نیوز

sendبازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
info@sabairan.com : ایمیل مستقیم
شماره پیامک : 30008700
نام:
ایمیل:
* نظر:
طراحی و تولید: ایران سامانه