نسخه چاپی
با ابراز تاسف از درگذشت بازیکن پیشین تیم محبوبمان و با آرزوی مغفرت برای جی لوید ساموئل؛ امیدوارم قدر قدیمیها را بخوبی بدانیم.
برد دیشب برای من بسیار دلچسب بود، اما چند نکته را نمیتوانم بیان نکنم.
*نکته
اول فحاشی بیمورد به امیر قلعه نوعی بود. ایشان به وظیفه حرفهای اش عمل
میکرد و در واقع به تعهد خودش پایبند بود و آزردن یک قدیمی استقلال اصلا
مطلوب نیست.
*نکته دوم رفتار غیرحرفهای بعضی بازیکنان ماست. گرفتن
اخطار بیمورد توسط فرشید باقری و آن تکل بسیار خطرناک و بیمورد آن هم وسط
زمین را باید تعصب نامگذاری کنیم؟ اگر کارت قرمز داده میشد جواب
میلیونها هوادار و میلیاردها ریال سرمایه گذاری را در کجا باید جستجو
کرد؟ آیا در مراحل بالاتر از چنین عملکردی با اغماض میگذرند؟
*نکته سوم شلوغی نیمکت استقلال بود. به حرص و جوش شفر در هنگام آسیب دیدگی سهرابیان دقت کنید.
*نکته
چهارم دو بار از آسیب دیدگی رحمتی در پایان بازی خاطره بد داشتم و دیشب هم
داشت تکرار میشد وقتی دقایق آخر بازی میخواهیم بازی را از جریان
بیندازیم باید توپ را به دورترین نقطه به دروازه خودی هدایت کنیم و بعد
...، اما دیشب توپ را در نیمه زمین خودمان به حریف دادیم و میرفت فاجعه رخ
دهد که با فضل خدا بخیر گذشت.
*نکته پنجم آسیب دیدگی فراوان تیم بود که
دیشب هم دست از سر تیم برنداشت و اگر به چالش اول فصل کادرفنی با
کادرپزشکی رجوع کنیم به علل آسیب دیدگیها پی میبریم؛ آسیب دیدگیهایی که
کم به تیم ضرر نزدند.
*ان شاءالله با درس گرفتن از گذشته و تجربه نکردن
مجدد تجارب، استقلال عزیز بتواند مانند دیشب و چند روز مایه مباهات و
سربلندی همه هواداران شود.